Inderdaad, ongelooflijk.

Weleens gehoord van Andreas Moritz? Hij heeft wat interessante titels op zijn naam staan: Kanker is geen ziekte; Tijdloze geheimen van gezondheid en verjonging; De ongelooflijke lever- en galblaaszuivering. Als je bij dit laatste boek een beetje achterin begint met lezen, nou, dan geef ik je op een briefje dat je benieuwd bent naar de rest van de inhoud.
Inmiddels ben ik enigszins ervaringsdeskundig. Na de 7e zuiveringssessie ben ik tot mijn verbazing twee handen vol stenen -van het formaat van zeker anderhalve knikker- kwijtgeraakt!

Inmiddels vraag ik me van alles af: Hoe kan al deze inhoud in mijn buik gepast hebben? Hoe groot is eigenlijk een normale lever? Of hoe weinig ‘bewegingsvrijheid’ heeft hij dan met al die stenen? En hoe kan mijn gezondheid dan toch al zoveel verbeterd zijn ook al zat er nog een heleboel rommel van binnen – in dat proces speelt immers de lever ook een belangrijke rol?
Alvast één conclusie: God geeft overvloedig. Ook de schepping is met overvloed van herstelfuncties gezegend. En daarbinnen mijn lichaam.

Een citaat uit het boek: “Galstenen die de leverbuizen verstoppen, hebben een verstikkend effect op de omringende levercellen. Stenen loslaten door een zuivering helpt ze opnieuw ‘adem te halen’, meer gal te produceren en het bloed meer efficiënt te ontgiften.” Klinkt alweer logisch, toch? En bemoedigend.

In het boek lees ik op blz. 172 dat er mensen zijn “bij wie de hoofdgalkanalen in de lever grondig verstopt zaten met galstenen,” maar dat dat “een zeldzaamheid” is. Dat die “galstenen bij hen pas na meerdere keren vrijkomen.” Nou, ik schaar me inmiddels onder deze groep (al ben ik eerder wel allerlei soorten en kleuren kleine steentjes verloren). Naar het vervolg ben ik benieuwd. En moedig bij dezen iedereen aan om voor zichzelf de mogelijkheid voor zo’n serie zuiveringen te onderzoeken.

Dan is het misschien nog handig om te weten hoe je aan galstenen komt? Het hangt er o.a. vanaf wat voor eten en drinken je tot je neemt. Om daar even op in te gaan: de consumptie van alcohol, cafeïne, witte suiker (lees: kapotte suiker, want dit kan je lichaam helemaal niet als ‘voeding’ verwerken!) en dierlijk eiwit (ja…, vlees) “kan bijna onmiddellijk leiden tot verdikking van de gal en zodoende stenen vormen.”
Maar niet alleen je voeding kan voor stenen zorgen hoor. Ook hoe je emotioneel in je vel zit en je uren nachtelijke slaap maken uit.
Mmm… waar heb ik dit verhaal eerder gehoord? 

Dankbaar!

Hoe het is gegaan met de brandblaar die ik vorige week opliep?20160828_140537

Tot en met de zesde dag heb ik de brandplek 2x per dag ingesmeerd met Boegem Balsem – en met resultaat. Vier dagen moest ik lopen en dat heb ik dan met deze voet op de tenen gedaan. Zo merkte ik wel dat ik andere spieren ging belasten dan gewoonlijk.

De derde nacht besloot ik de blaar aan de lucht te laten drogen, maar na vier uren werd ik er wakker van. Dus toch maar weer ingesmeerd met balsem en ingepakt. 

Ik lees op www.salusi.nl “Pijn door brandwonden kan onbeschrijflijk zijn, maar is gelukkig van voorbijgaande aard. De littekens die achterblijven als gevolg van brandwonden zijn echter (deels) blijvend.”
OK, dan blijf ik nog even smeren, maar eerlijk gezegd heb ik goede hoop op volledig herstel. Nu herstelt mijn huid zich al voortreffelijk! Met het inpakken ervan ben ik gestopt, al zal ik nog wel even voorzichtig zijn met het buitenshuis lopen op blote voeten.

#dankbaar

Prettige Eerste Hulp bij Brandwonden

BoegemBalsemOf ik aandelen heb in deze wonderlijke zalf? Nou, nee. Wel deel ik hierbij graag van mijn ervaring ermee.

De strekking van dit verhaal: Zorg dat je standaard zo’n tube in de buurt hebt.

De situatie: Op een bepaald moment bedenk ik me dat er iets nu even niet o.k. is en verzet mijn voet, waarna ik de conclusie trek dat ik niet op een scherp stuk steen ben gaan staan of dat er een wesp in het nauw zat. Ik loop op mijn blote voeten en heb over het hoofd gezien dat er blijkbaar zojuist een verkoold stukje hout uit de buitenkachel is gesprongen. En precies daar zet ik mijn voet neer. Bingo!

blaar
Na 4 uur – al zeker 3 uren totaal pijnloos.

Diagnose: Tweedegraads brandwond, vanwege de blaar.

Eerste hulp: BoegemBalsem.

Bevindingen: Na een uur (?) (sorry, ik heb de tijd niet helemaal bijgehouden) bleek de pijn helemaal VERDWENEN.

20160827_104130
Boegembalsem, koolblad, verband, netverband. Klaar.

De verdere hulp bij genezing bestaat op dit moment uit het insmeren met BoegemBalsem, een koolblad eromheen doen en dan vastzetten met verband. Tot slot een netverband erover (ik gebruik er één van Bandafix, er zijn verschillende maten voor alle bewegende delen, super handig). Daarnaast met één voet op de tenen lopen, als er tenminste gelopen moet worden. Of gewoon gaan zitten, dat is ook wat waard.

Wordt vervolgd!

Leven in de Dode Zee?

Stel je voor! Deze afbeelding is (nog) geen foto van de werkelijkheid overigens.
Stel je voor! Want deze afbeelding is (nog) geen foto van de werkelijkheid.

De Dode Zee: 400 meter onder zeeniveau, de laagste plek op aarde.

“Op die dag zal het geschieden dat de ene helft ervan naar de zee in het oosten er levend water vanuit Jeruzalem zal stromen, en de andere helft ervan naar de zee in het westen: ‘s zomers en ‘s winters zal het plaatsvinden.” Dat lezen we in Zacharia 14 vers 8.

En in Ezechiël 47 vers 10 staat: “Verder zal het gebeuren dat er vissers langs zullen staan vanaf Engedi tot En-Eglaïm. Er zullen droogplaatsen voor sleepnetten zijn. Hun vis zal van elke soort zijn, zeer talrijk, zoals de vis in de Grote Zee.”

In dit artikel gaat het over iemand die in de zoetwaterpartijen rond de Dode Zee al visjes heeft gezien!
En over vers water dat uit grote kraters op de bodem van de Dode Zee schijnt te stromen!

Er is trouwens al een poos de mogelijkheid om een vergunning te kopen voor het vissen in de Dode Zee. Voor 100 dollar mag je eeuwigdurend je hengel uitgooien.
Ik denk dat het tijd wordt voor dille in de moestuin. Voor als we iets vangen met vinnen en schubben.
Een kunstenares heeft twee jaar lang haar jas in de Dode Zee gehangen (?) en voilà… dan lijkt het een kwestie van wachten tot de jas helemaal bezet is met zoutkristallen. Kunst met zout!

Karakter oefenen door het spreken van Gods Woord

Welkom in Ottoland!
Welkom in Ottoland, dus!

Afgelopen woensdagavond was ik erbij in Ottoland. Het ging het eigenlijk meer over Gods kracht en ons vertrouwen daarop in het algemeen dan specifiek over autisme (“waar ergens in de hersenen iets niet connect”).
De ogen van Annet stralen gewoon als ze over God spreekt. Dankbaarheid te over, want ze heeft een ander leven gekregen. En ze heeft karakter geoefend. Daarover gaf ze ons mee: duik in Het Woord, vraag niet zozeer of God misschien iets wil doen, dank Hem juist voor genezing (bijvoorbeeld). Als je je denken verandert, verandert je hele situatie.

Nog meer van Annet: “Verkeerde gedachten stuur je niet weg met gedachten, maar met Woord van God! Jouw hardop gesproken woorden van God, van leven, van waarheid zorgen voor nieuwe gedachten. Vecht terug!”

“Als je iets wilt ontvangen in geloof dan MOET je je zintuigen achter je laten. Het vraagt van jou een besluit om God volledig te vertrouwen.” (dit laatste naar Hebreeën 11:1)

“Waarom is het zo belangrijk om je geestelijke mens te voeden? Dat je je hart dagelijks vult met het woord van God? Door het te lezen of te luisteren, te spreken… Omdat een sterke geest het verschil is, wanneer jouw situatie in tijd van nood, ziekte of andere problemen om een uitkomst zoekt. Dan zal je vanuit jouw sterke, met Zijn woord vervulde geest, blijven staan en overwinnen.
Spreuken 18: 14 ‘De sterke geest van de mens ondersteunt hem in ziekte of problemen, maar met een zwakke en gebroken geest, wie kan zich staande houden of het verdragen?'”

Dus, bij dezen: er is nog zo’n soort avond, maar dan anders, volgende week. Zin in bemoediging (en wie weet ook aanmoediging)?
Speciaal voor vrouwen die het Woord kennen, leven en delen aldus Heleen de Groot (de gastvrouw), al mogen mannen ook meeluisteren ;), deze keer naar het verhaal van Monique van Bruggen.

Stuur een berichtje als je de leesbare uitnodiging wilt ontvangen!

En wat Annets verhaal betreft: hier vertelt ze er samen met haar man over, in het Engels. Of kijk op Facebook, Gospel Power House

Woorden van heelheid

Van zonsondergang gisteraHappy-Shavuot-The-Lord-Your-God-Will-Keep-His-Covenant-Of-Love-With-Youvond (zaterdag) tot zonsondergang vandaag (zondag) staat Shavoe’ot (Pinksteren) op de kalender.

De eerste keer, alweer vele jaren geleden, ontving Mozes de Tien Woorden – beschreven door God, met Zijn eigen vinger.
Later, na Jezus’ hemelvaart, wachtten zijn discipelen op de uitstorting van de Heilige Geest.
Hoe mooi is het dat die precies op het feest van Shavu’ot werd uitgestort!
Eerst Gods Woorden in steen, later dus de Heilige Geest die woorden van God in herinnering brengt. Gods Woorden in de harten van mensen!
Dat had Jezus al voorzegd natuurlijk, het staat in Johannes 14:26:  Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam,  Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb.

Woorden van leven. Die maken verschil. Die maken heel. In jouw en mijn leven, hier en nu, dat zeker.

En bijvoorbeeld door middel van het Project Samuël van Schreeuw om leven en Bead Chaim: daarmee worden ongewenst zwangeren behalve met woorden van leven ook op weg geholpen met praktische zaken. In een interview van Jack van der Tang met Kees van Helden en Henk Versteeg via RadioIsraël.nl hoor je er meer over.

Met Toby Mac zeg ik: Speak life!

 

 

 

Bezorgdheid, klimmen en (leren) vallen

Best een uitdaging als je nog niet zo groot bent!
Best een uitdaging als je nog niet zulke lange armen en benen hebt!

Uit het nieuws begrijp ik dat de motoriek van kinderen achteruit gaat vergeleken met 30 jaar geleden. Het valt op dat er veel meer ongelukken bij de gymles gebeuren dan voorheen. En dat kinderen veel minder buiten spelen en dus minder ervaring opdoen met vallen. Valles wordt aangeraden.

Als er op elk schoolplein nu voldoende klimgelegenheid zou zijn én kinderen daar ruim de tijd voor krijgen om erop te spelen (en vanaf te vallen), dan zou dat verschil moeten maken.

Wat klimrekken betreft: die zijn vaak bezet, maar als bomen ook gebruikt zouden mogen worden… dat vinden ze vast helemaal geweldig. Vandaag bijvoorbeeld heb ik twee keer een héle grote glimlach gezien van een stel enthousiaste boomklimmers. Wat zullen papa en mama trots zijn, zeiden ze!

 

Modder

Misschien is -ie verder gegaan op blote voeten?
Waar is de eigenaar van deze laarzen? Misschien verder gegaan op blote voeten?

Over modder gesproken – zie het vorige blogbericht – ook dit jaar wordt er weer ModderDag gevierd. Leuke datum trouwens, dat betekent de komende jaren vooral veel moddertaartjes verwacht ik 🙂

Buiten spelen in de natuur stimuleert de ontwikkeling van kinderen enorm. En vies worden is o.k.! Niet dat ik met mijn klas nu direct ga slootje springen – al zouden sommigen dat misschien wel een tof idee vinden, het resulteert denk ik gewoon in een modderig schoolplein. En wie weet een blote-voeten-pad. Zouden de ouders zich daar ook op durven wagen? Ik krijg er al zin in.