Lege kruiwagens maken verschil

Wat deze kruiwagens te maken hebben met je voeding en het water dat je drinkt?

Heel je stofwisseling werkt natuurlijk met vloeistoffen. Alles wat je eet, wordt tot vloeistof verwerkt en dan pas kunnen stoffen uitgewisseld worden. Transport via het bloed en lymfevloeistof speelt hierin een belangrijke rol.

Vergelijk het water dat je drinkt eens met een kruiwagen. Dat heeft ruimte om afvalstoffen mee te nemen! Als je bezig bent om je lichaam te helpen van rommel af te komen (lees: je hebt signalen van moeheid, ongemakken, ziekten), dan maakt het gebruik van water zeker verschil. Het kan nog meer helpen als je kiest om extra gezuiverd water te drinken! Want eigenlijk is kraanwater te vergelijken met een kruiwagen die alvast een bodempje afval heeft. Je kunt trouwens eenvoudig zelf meten hoeveel ppm in je water te vinden zijn.

Het moment van water drinken maakt uit: doe je het ‘s morgens als eerste, dan ondersteun je je lever in zijn ontgiftingswerk. Drink een groot glas lauwwarm water en wacht 20-30 minuten. Je kunt dit combineren met het sap van een halve citroen (met een rietje, ter bescherming van je tanden). Een prettige start van je dag!

Wat de voeding betreft: die kan soms wèl met een volle kruiwagen vergeleken worden. Rauwkost niet hoor, dat is powerfood, het bouwt je lichaam op en zorgt dat je darmen genoeg vezels te verwerken krijgen. Zelfgeperste fruitsappen ook niet, die zuiveren goed!
Maar spullen die volgens fabrikanten voor ‘voeding’ doorgaan… bestudeer de etiketten en verwonder je over wat je allemaal aangeprezen krijgt.

Over fruitmousse en pudding

Met agar-agar, vanillepoeder en kokosmelk! En een beetje water.

Agar-agar. Een ideaal plantaardig bindmiddel, het maakte echt een pudding van mijn kokosmelk-met-vanillepoeder!

Wil je een fruitige kokospudding, dan helpt de handmixer of blender het tot een mooie mousse te maken. Garneren met wat carobepoeder, oerzoet of kokosbloesemsuiker en/of een beetje rauwe honing… eet smakelijk!

Agar-agar meng je eerst met koude vloeistof, verwarmt het tot boven 85°C (even pruttelen is prima) en haalt het van het vuur. Agar-agar lost nl. op boven 85°C en wordt stevig bij 40°C. Je laat het dus ook even afkoelen – bijvoorbeeld in een mooi puddingvormpje. De verhouding: per liter water (of fruitsap, of thee) gebruik je ongeveer één tot twee gram om je gerecht lichtjes op te laten stijven en twee tot vier gram voor een flink steviger textuur (pudding-idee).

Dit fijn wittige poeder komt uit Japan. Ze halen het uit rode algensoorten. Wat ze daar schijnen te doen: ze lossen het een kwartiertje vóór de maaltijd op in soep, thee of water en drinken dat om alvast een licht verzadigd gevoel te krijgen – en waarschijnlijk niet teveel te gaan eten.
Agar-agar kun je gebruiken in plaats van gelatine, dat van huid en botten van koeien en varkens gemaakt wordt. Er is overigens wel een gelatine van grasgevoerde koeien te koop, die heet Great Lakes Gelatinepoeder (ook nog kosher bevonden, wat wil je nog meer).

Recept van deze kokosmelkpudding:

Nodig: 100 ml. water (optioneel); 1 gram agar-agar (of nog 1 gram voor als je fruit toevoegt); 400 ml. kokosmelk (uit een pakje, let op: het kan zonder toevoegingen zoals conserveermiddel); vanillepoeder; fruit (al dan niet gemixt en/of bevroren);
Voor de garnering: honing/carobepoeder/oerzoet/kokosbloesemsuiker/halve frambozen e.d.

Doen: Neem 1 gram agar-agar in 100 ml. water in een pannetje – of kies direct voor de kokosmelk. Roer het terwijl je verwarmt. Heel even laten koken mag, maar neem het gauw weer van het vuur. Doe dan de kokosmelk erbij -als je dat nog niet gedaan had- en een halve theelepel vanillepoeder. Roer dit door elkaar en zet het in een vorm weg.

Variatie: als je nog fruit wilt toevoegen, neem dan iets meer agar-agar (het ligt eraan hoe stevig je het wilt maken). Voeg je fruit nu gelijk of later toe. Toen ik mijn bevroren pruimen erbij voegde, bleef er duidelijk minder stevigheid over. Serveer je het in een schaaltje, dan is dat natuurlijk geen probleem. Dan noem je het gewoon mousse.

En o ja… bijna vergeten… er zat nog één druppel etherische olie van sinaasappel in 🙂

Inderdaad, ongelooflijk.

Weleens gehoord van Andreas Moritz? Hij heeft wat interessante titels op zijn naam staan: Kanker is geen ziekte; Tijdloze geheimen van gezondheid en verjonging; De ongelooflijke lever- en galblaaszuivering. Als je bij dit laatste boek een beetje achterin begint met lezen, nou, dan geef ik je op een briefje dat je benieuwd bent naar de rest van de inhoud.
Inmiddels ben ik enigszins ervaringsdeskundig. Na de 7e zuiveringssessie ben ik tot mijn verbazing twee handen vol stenen -van het formaat van zeker anderhalve knikker- kwijtgeraakt!

Inmiddels vraag ik me van alles af: Hoe kan al deze inhoud in mijn buik gepast hebben? Hoe groot is eigenlijk een normale lever? Of hoe weinig ‘bewegingsvrijheid’ heeft hij dan met al die stenen? En hoe kan mijn gezondheid dan toch al zoveel verbeterd zijn ook al zat er nog een heleboel rommel van binnen – in dat proces speelt immers de lever ook een belangrijke rol?
Alvast één conclusie: God geeft overvloedig. Ook de schepping is met overvloed van herstelfuncties gezegend. En daarbinnen mijn lichaam.

Een citaat uit het boek: “Galstenen die de leverbuizen verstoppen, hebben een verstikkend effect op de omringende levercellen. Stenen loslaten door een zuivering helpt ze opnieuw ‘adem te halen’, meer gal te produceren en het bloed meer efficiënt te ontgiften.” Klinkt alweer logisch, toch? En bemoedigend.

In het boek lees ik op blz. 172 dat er mensen zijn “bij wie de hoofdgalkanalen in de lever grondig verstopt zaten met galstenen,” maar dat dat “een zeldzaamheid” is. Dat die “galstenen bij hen pas na meerdere keren vrijkomen.” Nou, ik schaar me inmiddels onder deze groep (al ben ik eerder wel allerlei soorten en kleuren kleine steentjes verloren). Naar het vervolg ben ik benieuwd. En moedig bij dezen iedereen aan om voor zichzelf de mogelijkheid voor zo’n serie zuiveringen te onderzoeken.

Dan is het misschien nog handig om te weten hoe je aan galstenen komt? Het hangt er o.a. vanaf wat voor eten en drinken je tot je neemt. Om daar even op in te gaan: de consumptie van alcohol, cafeïne, witte suiker (lees: kapotte suiker, want dit kan je lichaam helemaal niet als ‘voeding’ verwerken!) en dierlijk eiwit (ja…, vlees) “kan bijna onmiddellijk leiden tot verdikking van de gal en zodoende stenen vormen.”
Maar niet alleen je voeding kan voor stenen zorgen hoor. Ook hoe je emotioneel in je vel zit en je uren nachtelijke slaap maken uit.
Mmm… waar heb ik dit verhaal eerder gehoord?

Vaccineren, iets om over na te denken?

Vooraf nadenken kan nu, er zijn aardig wat getuigenverhalen over schade die in verband gebracht wordt met vaccinaties.
Mijn eigen nichtje leeft, speelt en geniet, maar het was kantje boord, een paar jaar geleden, na een vaccinatie.

Ik houd van goede en eerlijke voorlichting, alhoewel dat best van twee kanten kan zijn. Vanuit één kant is een film verschenen, over het verband tussen de medische wereld, het brede publiek, BMR-vaccinatie en autisme.

Deze film wordt slechts op drie plaatsen in Europa vertoond: Brussel (09/02/17), Parijs (13/02/17) en Londen (14/02/17). Daarbij is Dr. Andy Wakefield zelf aanwezig om de film toe te lichten. ‘s Morgens 9 feb. is er een eerste vertoning in het Europees Parlement. Met in de namiddag een rondetafeldebat over de veiligheid van vaccins met een internationaal panel, in de avond de film zelf in Brussel, Cinema Espace LUMEN, Boondaalse steenweg 32-36 in 1050 Elsene. De film is in het Engels met Franse ondertitels. Het debat zal hoofdzakelijk in het Frans en in het Engels gevoerd worden; vragen kunnen in het Nederlands gesteld worden. Er is geen simultaanvertaling voorzien. Zie ook http://vaxxedthemovie.com. De trailer: https://vimeo.com/159566038

Ben benieuwd wat we hiervan terug gaan horen in de media!

Zie ook wat links op de Koppelingen-pagina

Dankbaar!

Hoe het is gegaan met de brandblaar die ik vorige week opliep?

Tot en met de zesde dag heb ik de brandplek 2x per dag ingesmeerd met Boegem Balsem – en met resultaat. Vier dagen moest ik lopen en dat heb ik dan met deze voet op de tenen gedaan. Zo merkte ik wel dat ik andere spieren ging belasten dan gewoonlijk.

De derde nacht besloot ik de blaar aan de lucht te laten drogen, maar na vier uren werd ik er wakker van. Dus toch maar weer ingesmeerd met balsem en ingepakt.

Ik lees op www.salusi.nl “Pijn door brandwonden kan onbeschrijflijk zijn, maar is gelukkig van voorbijgaande aard. De littekens die achterblijven als gevolg van brandwonden zijn echter (deels) blijvend.”
OK, dan blijf ik nog even smeren, maar eerlijk gezegd heb ik goede hoop op volledig herstel. Nu herstelt mijn huid zich al voortreffelijk! Met het inpakken ervan ben ik gestopt, al zal ik nog wel even voorzichtig zijn met het buitenshuis lopen op blote voeten.

#dankbaar

Prettige Eerste Hulp bij Brandwonden

BoegemBalsem Of ik aandelen heb in deze wonderlijke zalf? Nou, nee. Wel deel ik hierbij graag van mijn ervaring ermee.

De strekking van dit verhaal: Zorg dat je standaard zo’n tube in de buurt hebt.

De situatie: Op een bepaald moment bedenk ik me dat er iets nu even niet o.k. is en verzet mijn voet, waarna ik de conclusie trek dat ik niet op een scherp stuk steen ben gaan staan of dat er een wesp in het nauw zat. Ik loop op mijn blote voeten en heb over het hoofd gezien dat er blijkbaar zojuist een verkoold stukje hout uit de buitenkachel is gesprongen. En precies daar zet ik mijn voet neer. Bingo!

Diagnose: Tweedegraads brandwond, vanwege de blaar.

Eerste hulp: BoegemBalsem.

Bevindingen: Na een uur (?) (sorry, ik heb de tijd niet helemaal bijgehouden) bleek de pijn helemaal VERDWENEN.

20160827_104130 — Boegembalsem, koolblad, verband, netverband. Klaar.

De verdere hulp bij genezing bestaat op dit moment uit het insmeren met BoegemBalsem, een koolblad eromheen doen en dan vastzetten met verband. Tot slot een netverband erover (ik gebruik er één van Bandafix, er zijn verschillende maten voor alle bewegende delen, super handig). Daarnaast met één voet op de tenen lopen, als er tenminste gelopen moet worden. Of gewoon gaan zitten, dat is ook wat waard.

Wordt vervolgd!

Basilicumpesto, een koninklijk sausje!

Mmm… die geur, daar word je vrolijk van! Insecten houden er juist niet van, dat is dan weer een mooie bijkomstigheid. Het remt ontstekingen en verlicht je hoofdpijn. Ben je gestresst? Adem dan eens diep in als je met je neus boven dit kruid staat. Aangezien het binnen in je lijf ook storingen in de spijsvertering aanpakt is het een kostbaar plantje!
Verder trakteert het je lichaam op goede opneembare calcium (mooi voor tanden en botten) en mineralen als ijzer (goed voor je bloed), kalium (schept een goed klimaat om afvalstoffen op te ruimen), magnesium (goed voor je aderstelsel), mangaan (goed voor je hart en je schildklier) en zink (helpt je afweersysteem); naast vitaminen A, B3, B6 en C. Dat klinkt weerstandverhogend! Misschien heb je nu ook zin om je eigen pesto te maken?

Het belangrijkste ingrediënt voor de pesto! De rest van de onmisbare ingrediënten Alles in bakjes, nu kan de afwas starten.

Wij gebruikten olijfolie en daarnaast nog walnoot- en hazelnootolie, allemaal onverhit. Daar wordt je hart alweer heel blij van. Je lichaam heeft vet nodig om vitamine A te verwerken – en ook daarin is voorzien in deze pesto.

Het recept: veel basilicum in de blender, net zoveel olie toevoegen als nodig is om de blender goed zijn werk te laten doen. Wat pijnboompitjes en citroensap erbij, evt. Italiaanse kruiden en/of boterkruidenmengsel (allebei van Groene Dag). Wat teveel is gaat in de vriezer. Je kunt het ook in ijsblokjesvormen doen als je denkt dat je je ontdooide hoeveelheid niet binnen een week op kunt eten.

De naam komt overigens van het Griekse woord basilikos, ‘koninklijk’ of ‘koning’.
Eet smakelijk, en koninklijk!

Vakantiegenoegens

weet vakantie

Gelezen in Weet Magazine: “En dan is er nog het eten. Op vakantie heb je vaak een ander dieet dan thuis. In warmere landen zal je waarschijnlijk meer salades eten en ben je sneller geneigd een nieuw gerecht uitproberen. Verandering van spijs doet eten. Maar let op: geef je lichaam wel even de tijd om te wennen aan de vreemde kost.”

Stel je nou voor dat je nu voor het eerst extra veel salades eet en dat het je lichaam nog weken goed doet – zoals het artikel stelt. Dan houd je dat toch gewoon vol? Beetje extra opletten op je beweging, salade bij je eten, goed bezig!

Voor mij werkt het eigenlijk net andersom. Als ik op mijn werk ben beweeg ik veel meer dan in mijn vakantie. Dus ‘werk’ ik nu aan mijn rust. Ook goed bezig 😉

Dit delen:

Recept van deze kokosmelkpudding:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: