Kleuteronderwijs thuis

Help, de werkjes zijn op!

Hebben jullie dat ook al meegemaakt?  Een verzoek of de juf nog meer werkjes heeft voor de kleuter die nu thuis is, in verband met de sluiting van de scholen vanwege corona?

Vorige week hebben de kleuters voor drie weken werk meegekregen, waaronder ook activiteiten op papier. Maar sommige ouders meldden al na ruim een week dat ze door het werk heen zijn!

Blijkbaar zijn ze meteen aan van alles begonnen zonder de opdracht daarbij af te wachten. Wat een werklust!

Dat bracht ons op het idee de ouders een uitgebreidere kijk op kleuteronderwijs te geven. We geven vaker speelopdrachten. We nemen filmpjes op met bijvoorbeeld  spellessen met ballen of lessen waarin een materiaal verkend wordt.

Daardoor krijgen ouders meer inzicht is alles wat wij op een dag met de kleuters doen. Zo komen bijvoorbeeld het belang van spelen, zaken als scheuren en werken met klei extra in het zonnetje te staan.

Tot slot maken we de ouders deze weken attent op KLOSkennis.nl. Die brochures zijn prettig leesbaar en praktisch in het gebruik. De eerste ouders zijn inmiddels gestart met scheuropdrachten – tot groot plezier van de kinderen. En reken maar dat de juffen meegenieten, ook al is het op afstand ?

Meer lezen over de basis en inrichting van kleuteronderwijs?
Dat kan op een andere bladzijde van deze website en natuurlijk ook via de WSK.

Blije kinderen? Gelukkige ouders!

Spelen was én is ontdekken, onderzoeken, actief bezig zijn en plezier maken.

Althans, dat is wat ik rondom mij zie gebeuren. Want wat kiezen ouders als vakantiebestemming? Iets waar hun kinderen blij van worden. Dan zijn de ouders ook tevreden – klinkt logisch.

Als de vakantie voorbij is, gaat het schoolleven weer beginnen. Daar wil ik het vandaag graag over hebben.

Leerkrachten doen absoluut hun best om het onderwijsaanbod goed vorm te geven. Toch valt me op dat er in de onderbouw meestal methodes gebruikt worden die van een bijzondere gedachte uitgaan. Er wordt nl. verondersteld dat wij volwassenen een willekeurig kind op een willekeurige dag bepaalde kennis kunnen bijbrengen. Dat kan best kloppen voor kinderen die al schoolrijp zijn, dat is vanaf ongeveer 7 jaar*, maar dat geldt dus niet voor de jongere kinderen. Die hebben nog tijd nodig om te rijpen, leert de WSK ons.

Laten we nu eens een kijkje nemen in een willekeurige groep 3. Alle kinderen krijgen vanaf de 1e schooldag leeslessen. Ze volgen die bijna allemaal in hetzelfde tempo – bijna allemaal, want er is natuurlijk ruimte voor kinderen die net iets langzamer of juist sneller abstracte letter- en cijfervormen kunnen onthouden.

Over ontwikkeltempo gesproken. Kan elke baby zitten met precies 9 maanden? Kan elk kleintje los lopen precies op zijn of haar eerste verjaardag? Nee dus – hoe erg is dat?
Hoe kan het dan dat wij 100% schoolrijpheid verwachten op de eerste dag dat een kind in groep 3 komt? Dat zal toch consequenties hebben voor de kinderen die nog in fase 13* zijn. Hen laten starten met leeslessen – klinkt niet logisch.

Het eerste deel: Zo ontdek ik het lezen!

Is er een alternatief? De kinderen pas laten starten met leeslessen als ze leesrijpheid laten zien. Dat is heel makkelijk te bepalen! Doordat hiermee de ontwikkeling in beeld komt, is het ook helder wanneer ze met welke lesstof het best aan de slag kunnen.
Zodra een kind er klaar voor is, gaat het met vaart door het aanvankelijk-leesproces heen. Vergeleken met het zonder onderscheid starten op de 1e schooldag scheelt het een hoop energie, leeslestijd, ontwikkeling van faalangst, moeite, zorgen en frustraties.
Wat het nog meer oplevert: kinderen worden aangemoedigd om van hun van nature aanwezige nieuwsgierige en onderzoekende houding gebruik te maken! Ze werken vanuit rust, zijn taakgericht bezig en de leesmotivatie is ook in orde**.  Bovendien blijkt er nu tijd genoeg voor bewegen, spelen en creatief bezig zijn!

Zijn die kinderen blij? Zijn die ouders gelukkig! Ja – en de leerkrachten erbij!

*Zie bijv. De kleuter is geen schoolkind op YouTube
**Sinds zomer 2017 zijn er speciale leesboekjes beschikbaar – met een beperkt aantal letters!
Hoe trots wil je de gezichten van de jonge lezers hebben?

Breinvriendelijk leren

Breinvriendelijk, daar worden we ons allemaal steeds meer bewust van.

In mijn werk heb ik te maken met jonge kinderen – voor hun manier van leren is gelukkig steeds meer aandacht in het land. Degenen die dit bespreekbaar maken hopen dat er iets significants gebeurt in het

Lukt het de toren van rietjes en spelden om te blazen? Hoe stevig is de constructie?
Lukt het de toren van rietjes en spelden om te blazen? Hoe stevig is de constructie?

onderwijs zodat onze kinderen meer kans van slagen hebben en niet te vroeg als ‘schoolkind’ behandeld gaan worden (en daardoor direct in de zone ‘alarm!’ en ‘extra aandacht’ komen op school). Kinderen groeien nl. niet allemaal even hard, hoe logisch is dat.
En áls ze dan als ‘schoolkind’ geclassificeerd worden, vinden ze het nog steeds leuk om met de handen te werken, reken daar maar op.

Laten de opleidingen en methodemakers hier nu alvast op anticiperen en nadenken over hoe je inzichtelijk houdt waar iedereen mee oefent en áls ze dan toe zijn aan het schoolse leren, zorgen dat de rest van de klas aan het werk kan of blijft op momenten dat de leerkracht nodig is voor dat specifieke kind of groepje kinderen.

Eerlijk gezegd klinkt thuisonderwijs zo gek nog niet. Differentiatie lijkt me daar best goed te doen. Wie heeft daar ervaring mee?