Inderdaad, ongelooflijk.

Weleens gehoord van Andreas Moritz? Hij heeft wat interessante titels op zijn naam staan: Kanker is geen ziekte; Tijdloze geheimen van gezondheid en verjonging; De ongelooflijke lever- en galblaaszuivering. Als je bij dit laatste boek een beetje achterin begint met lezen, nou, dan geef ik je op een briefje dat je benieuwd bent naar de rest van de inhoud.
Inmiddels ben ik enigszins ervaringsdeskundig. Na de 7e zuiveringssessie ben ik tot mijn verbazing twee handen vol stenen -van het formaat van zeker anderhalve knikker- kwijtgeraakt!

Inmiddels vraag ik me van alles af: Hoe kan al deze inhoud in mijn buik gepast hebben? Hoe groot is eigenlijk een normale lever? Of hoe weinig ‘bewegingsvrijheid’ heeft hij dan met al die stenen? En hoe kan mijn gezondheid dan toch al zoveel verbeterd zijn ook al zat er nog een heleboel rommel van binnen – in dat proces speelt immers de lever ook een belangrijke rol?
Alvast één conclusie: God geeft overvloedig. Ook de schepping is met overvloed van herstelfuncties gezegend. En daarbinnen mijn lichaam.

Een citaat uit het boek: “Galstenen die de leverbuizen verstoppen, hebben een verstikkend effect op de omringende levercellen. Stenen loslaten door een zuivering helpt ze opnieuw ‘adem te halen’, meer gal te produceren en het bloed meer efficiënt te ontgiften.” Klinkt alweer logisch, toch? En bemoedigend.

In het boek lees ik op blz. 172 dat er mensen zijn “bij wie de hoofdgalkanalen in de lever grondig verstopt zaten met galstenen,” maar dat dat “een zeldzaamheid” is. Dat die “galstenen bij hen pas na meerdere keren vrijkomen.” Nou, ik schaar me inmiddels onder deze groep (al ben ik eerder wel allerlei soorten en kleuren kleine steentjes verloren). Naar het vervolg ben ik benieuwd. En moedig bij dezen iedereen aan om voor zichzelf de mogelijkheid voor zo’n serie zuiveringen te onderzoeken.

Dan is het misschien nog handig om te weten hoe je aan galstenen komt? Het hangt er o.a. vanaf wat voor eten en drinken je tot je neemt. Om daar even op in te gaan: de consumptie van alcohol, cafeïne, witte suiker (lees: kapotte suiker, want dit kan je lichaam helemaal niet als ‘voeding’ verwerken!) en dierlijk eiwit (ja…, vlees) “kan bijna onmiddellijk leiden tot verdikking van de gal en zodoende stenen vormen.”
Maar niet alleen je voeding kan voor stenen zorgen hoor. Ook hoe je emotioneel in je vel zit en je uren nachtelijke slaap maken uit.
Mmm… waar heb ik dit verhaal eerder gehoord?