Kleuteronderwijs thuis

Help, de werkjes zijn op!

Hebben jullie dat ook al meegemaakt?  Een verzoek of de juf nog meer werkjes heeft voor de kleuter die nu thuis is, in verband met de sluiting van de scholen vanwege corona?

Vorige week hebben de kleuters voor drie weken werk meegekregen, waaronder ook activiteiten op papier. Maar sommige ouders meldden al na ruim een week dat ze door het werk heen zijn!

Blijkbaar zijn ze meteen aan van alles begonnen zonder de opdracht daarbij af te wachten. Wat een werklust!

Dat bracht ons op het idee de ouders een uitgebreidere kijk op kleuteronderwijs te geven. We geven vaker speelopdrachten. We nemen filmpjes op met bijvoorbeeld  spellessen met ballen of lessen waarin een materiaal verkend wordt.

Daardoor krijgen ouders meer inzicht is alles wat wij op een dag met de kleuters doen. Zo komen bijvoorbeeld het belang van spelen, zaken als scheuren en werken met klei extra in het zonnetje te staan.

Tot slot maken we de ouders deze weken attent op KLOSkennis.nl. Die brochures zijn prettig leesbaar en praktisch in het gebruik. De eerste ouders zijn inmiddels gestart met scheuropdrachten – tot groot plezier van de kinderen. En reken maar dat de juffen meegenieten, ook al is het op afstand ?

Meer lezen over de basis en inrichting van kleuteronderwijs?
Dat kan op een andere bladzijde van deze website en natuurlijk ook via de WSK.

Taart van pulp

Wat doe je met de pulp die over is na het persen van wortelsap? Natuurlijk kan dat dezelfde avond door je aardappel- of rijstmenu, dan heb je gelijk je rauwkost binnen. Maar dit is ook een heerlijke mogelijkheid: maak er een taart van. Dan is je wortel iets minder rauw, maar genieten doe je alsnog.

Carrot Cake zonder ei gluten soja melk suiker enzovoort

 C a r r o t   c a k e  –  het recept 

Zet klaar maar laat nog even dicht: 400 gr meel: Free From Glutenvrije broodmix (helaas zitten daar wel soja, lactose- en melkproducten in).
Variatie: gebruik alleen een mix van maiszetmeel, teffmeel, rijstmeel en tapiocazetmeel. 
Ongeveer evenveel pulp van je wortels heb je nodig.
Waarom ‘ongeveer’? De vochtigheid van de pulp wisselt nogal eens. Doe het laatst het meel erbij, je bekijkt ter plekke of het nog vloeibaar genoeg is. Mijn zeef van de sapmachine is vrij grof, daarom heb ik het wortelsap nog eens los gezeefd. Die pulp gebruikte ik voor deze wortelcake. Naast deze natte wortelpulp deed ik er gemixte banaan in – ongeveer 4 rijpe grote bananen

Verder deed ik de droge ingrediënten in een aparte kom eerst door elkaar: 150 gr oerzoet (of je gebruikt kokosbloesemsuiker, of anders dadelstroop maar die moet weer bij de natte ingrediënten natuurlijk); een flinke theelepel baking soda, evenzoveel wijnsteenzuurbakpoeder (de andere bakpoeders hebben weer toevoegingen die ik liever misloop).
Verder een beetje zee- of Himalayazout. Optioneel: speculaaskruiden en/of kaneel.

Omdat we veel appeltjes hadden zijn die er in stukjes ook in gegaan. In stukjes. En toen gingen er nog rozijnen bij.

Twee taartvormen vulde ik met het totaalmengsel en -na enig voorproeven- ging die zo’n 40 minuten in de oven op 180 graden.

Het resultaat is erg geslaagd. Heel smakelijk, luchtig en valt niet uit elkaar.
Doe mij nog maar zo’n stukje carrot cake!

 

NB Pulp kan ook in een cracker veranderen in de droogoven, of je gebruikt het voor pannenkoekjes, of jam, of… nou ja, de groene afvalbak raakt een stuk minder vol op deze manier!

.

 

 

 

Lezing: Gezonde kijk op ontwikkeling van kinderen

Vanwege grote belangstelling, nog eens:
Aankondiging ‘Gezond idee’ Gemeente Molenwaard:

4 en/of 17 sept. ’18 in De Spil in Bleskensgraaf 

Lezing 4 sept: VERANTWOORD OMGAAN MET DE ONTWIKKELING VAN KINDEREN TUSSEN 0-12 JAAR
– Over het recht doen aan het ontwikkelproces van kinderen thuis en op school
– Over welke inhouden voor peuters, kleuters, jongere en oudere schoolkinderen geschikt zijn
– Over het eenvoudig peilen van de ontwikkelingsfase ofwel volgen van de ontwikkeling
– Over het blijven of juist verdwijnen van nieuwsgierigheid, zelfvertrouwen, leer- en leesmotivatie

Door dr. Ewald Vervaet, ontwikkelingspsycholoog
Toegang vrij, reserveren gewenst. 

Daarnaast, als verdieping van deze avond, specifiek een lezing over de ontwikkelingsfase ‘kleuter’ en ‘jong schoolkind’ op 17 september. Zelfde tijd, zelfde plaats.
– Over de ontwikkelfases kleuter en jong schoolkind
– Over het omgaan ermee in de praktijk

De avonden horen bij elkaar maar zijn ook goed los van elkaar te volgen.

Aansluitend onderwijs – dat klinkt logisch!

Kinderen ontwikkelen zich. Dat klinkt logisch. Het tempo per kind kan verschillen. Ook logisch. Dus in het onderwijs dient met tempoverschillen rekening gehouden te worden. Natuurlijk hebben de standaard methodes een bepaald tempo met zorg en aanpassingen voor kinderen voor wie het te langzaam of te snel gaat. Dat is mooi.
Maar toch… er is iets aan de hand.

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de motivatie en de resultaten voor het lezen niet zo goed zijn als wij wel hoopten of verwachtten.  Die onderzoeken betreffen grote groepen kinderen over meerdere jaren – zowel nationaal als internationaal. Die resultaten kunnen we niet zomaar negeren. Lezen is immers een basisvaardigheid.

Wat zouden de oorzaken kunnen zijn?
Als je zaken blijft doen zoals je ze altijd deed, zijn de resultaten die je mag verwachten ook redelijk voorspelbaar.
Dus wat kan er veranderd worden?

Mijn gedachten en mijn droom heb ik beschreven. Je vindt ze in twee opinieartikelen; één in het Nederlands Dagblad van 17 mei 2018 en één in het Reformatorisch Dagblad van 19 mei 2018.
Bij de Werk- en Steungroep Kleuteronderwijs vind je die uit het Nederlands Dagblad terug.

Reacties zijn welkom!

 

Werkdruk in het onderwijs?

Staken – een signaal

Komende dinsdag wordt er op een heel aantal basisscholen gestaakt. Ik hoor over hogere lonen. Tja, kijk naar het bedrijfsleven, dan is het volgens mij niet heel slecht gesteld in deze sector. Minder werkdruk? Daar kan ik inkomen. Wat extra handen op elke school, zoals bijv. een multifunctionele onderwijsassistent met conciërge- en leerlingzorgtaken lijkt me een geweldige ondersteuning.

Moed (1)

Wat een schoolmeester uit Friesland, Willem Riemersma, hier schrijft, is nog dapperder dan een uurtje het werk neerleggen: volgend jaar een keer géén eindcito afnemen. Van scholen wordt tegenwoordig namelijk verwacht dat ze zoveel mogelijk leerlingen binnenboord houden en zo min mogelijk verwijzen naar het speciaal onderwijs. Lukt dat, dan is dat knap. Dat impliceert extra werkdruk maar ook veel voldoening.
Dat kan dan wel inhouden dat het schoolgemiddelde op de eindcito naar beneden gaat. En als je als school ‘onder het landelijk gemiddelde’ scoort, tja, dat is nou ook niet echt een visitekaartje voor (nieuwe) ouders? Of juist wel – maar dan moeten ze de reden weten. Wel sneu voor degenen die dus ‘debet’ zijn aan de score. Ja, je bent welkom bij ons en nou ja, onze school scoort slecht door eh… het systeem?

Commercieel

Wat Willem Riemersma in zijn artikel ook noemt is dat het onderwijs vergeven is van commerciële organisaties. Dat herken ik wel, ja. OLL
Dan breek ik hier alvast een lans voor de goedkoopste, breinvriendelijkste leesmethode van Nederland (met niet-commerciële tarieven voor de scholing, nl. 295 of 420 ex BTW). Dat is een kleine vergoeding voor ter zake doende kennis, gelukkiger kinderen (en dus leerkrachten en ouders) en een lesrooster waar ook nog ruim plaats is om te spelen. Te spelen? Jazeker. Want kinderen starten pas met leesonderwijs wanneer ze ERAAN TOE zijn – en dat is prima te herkennen. De kinderen hebben de basis van het lezen in 40 uren onder de knie. Vergelijk dat even met de uren leestijd die nu in groep 3 op het rooster staan (1 uur per dag, 5 per week, 40 schoolweken…)

Moed (2)

Behalve geld kost het werken met bovenstaande eigenlijk toch nog wat. Namelijk durf. En vertrouwen. Het onderwijs wordt avontuurlijk! En toont meer respect voor de ontwikkeling van het individuele kind. Wat kinderen nodig hebben, weten Petra van Ginkel en Ewald Vervaet, bijvoorbeeld. Vandaag verscheen hun artikel Laat kleuter weer spelen.

Werkdruk?

Maar het levert ook nog iets anders op! Weg is de frustratie bij het kind, de leerkracht en de ouder (denk aan het ‘trekken’ aan kinderen: verplicht vaak letters oefenen en boekjes lezen). Daarvoor in de plaats komt o n t s p a n n e n h e i d  en dat klinkt als weinig werkdruk!

 

P.S. Trouwens, die regel dat mensen na een minimaal aantal keer invallen een vast contract moeten krijgen werkt echt niet handig. Soms kan ziektevervanging amper geregeld worden! Dat levert óf extra werkdruk voor leerkrachten óf extra geregel voor ouders die hun kinderen onverwacht een dag thuis krijgen. Als de minister en staatssecretaris daar éérst eens iets aan kunnen doen…

Inderdaad, ongelooflijk.

Weleens gehoord van Andreas Moritz? Hij heeft wat interessante titels op zijn naam staan: Kanker is geen ziekte; Tijdloze geheimen van gezondheid en verjonging; De ongelooflijke lever- en galblaaszuivering. Als je bij dit laatste boek een beetje achterin begint met lezen, nou, dan geef ik je op een briefje dat je benieuwd bent naar de rest van de inhoud.
Inmiddels ben ik enigszins ervaringsdeskundig. Na de 7e zuiveringssessie ben ik tot mijn verbazing twee handen vol stenen -van het formaat van zeker anderhalve knikker- kwijtgeraakt!

Inmiddels vraag ik me van alles af: Hoe kan al deze inhoud in mijn buik gepast hebben? Hoe groot is eigenlijk een normale lever? Of hoe weinig ‘bewegingsvrijheid’ heeft hij dan met al die stenen? En hoe kan mijn gezondheid dan toch al zoveel verbeterd zijn ook al zat er nog een heleboel rommel van binnen – in dat proces speelt immers de lever ook een belangrijke rol?
Alvast één conclusie: God geeft overvloedig. Ook de schepping is met overvloed van herstelfuncties gezegend. En daarbinnen mijn lichaam.

Een citaat uit het boek: “Galstenen die de leverbuizen verstoppen, hebben een verstikkend effect op de omringende levercellen. Stenen loslaten door een zuivering helpt ze opnieuw ‘adem te halen’, meer gal te produceren en het bloed meer efficiënt te ontgiften.” Klinkt alweer logisch, toch? En bemoedigend.

In het boek lees ik op blz. 172 dat er mensen zijn “bij wie de hoofdgalkanalen in de lever grondig verstopt zaten met galstenen,” maar dat dat “een zeldzaamheid” is. Dat die “galstenen bij hen pas na meerdere keren vrijkomen.” Nou, ik schaar me inmiddels onder deze groep (al ben ik eerder wel allerlei soorten en kleuren kleine steentjes verloren). Naar het vervolg ben ik benieuwd. En moedig bij dezen iedereen aan om voor zichzelf de mogelijkheid voor zo’n serie zuiveringen te onderzoeken.

Dan is het misschien nog handig om te weten hoe je aan galstenen komt? Het hangt er o.a. vanaf wat voor eten en drinken je tot je neemt. Om daar even op in te gaan: de consumptie van alcohol, cafeïne, witte suiker (lees: kapotte suiker, want dit kan je lichaam helemaal niet als ‘voeding’ verwerken!) en dierlijk eiwit (ja…, vlees) “kan bijna onmiddellijk leiden tot verdikking van de gal en zodoende stenen vormen.”
Maar niet alleen je voeding kan voor stenen zorgen hoor. Ook hoe je emotioneel in je vel zit en je uren nachtelijke slaap maken uit.
Mmm… waar heb ik dit verhaal eerder gehoord? 

Vakantiegenoegens

weet vakantie

Gelezen in Weet Magazine: “En dan is er nog het eten. Op vakantie heb je vaak een ander dieet dan thuis. In warmere landen zal je waarschijnlijk meer salades eten en ben je sneller geneigd een nieuw gerecht uitproberen. Verandering van spijs doet eten. Maar let op: geef je lichaam wel even de tijd om te wennen aan de vreemde kost.”

Stel je nou voor dat je nu voor het eerst extra veel salades eet en dat het je lichaam nog weken goed doet – zoals het artikel stelt. Dan houd je dat toch gewoon vol? Beetje extra opletten op je beweging, salade bij je eten, goed bezig!

Voor mij werkt het eigenlijk net andersom. Als ik op mijn werk ben beweeg ik veel meer dan in mijn vakantie. Dus ‘werk’ ik nu aan mijn rust. Ook goed bezig 😉

Gelukkig is het vakantietijd…

…want er gaat nu wel wat tijd op aan een voor ons nieuw kaartspelletje: Yaniv.
Dankzij Miri die op reis is in Europa 🙂

Benieuwd?

Yaniv :)
Verrassende winnaar: 50 strafpunten kwijtgeraakt!

  • Neem papier, pen en een kaartspel. Deel aan ieder 5 kaarten uit. Eén kaart van de dichte stapel (waarde 6 of hoger) wordt op de tafel opengelegd.
  • Doel van het spel is om zo min mogelijk strafpunten te halen.
  • Doel van een ronde is om 5 punten of minder in de hand te hebben. Is dat het geval, dan mag je ‘Yaniv’ roepen. Soms is het slim om juist meer punten te verzamelen, zodat als iemand ‘Yaniv’ roept je precies op 50 strafpunten of een veelvoud ervan komt, waardoor je er weer 50 kwijtraakt!
  • Waarde van de kaarten: Joker 0; Aas 1; Boer -Vrouw – Heer 10 punten, de rest hun eigen waarde.
  • Ben je aan de beurt: leg (minstens) één kaart af en pak er één op.
    > Afleggen kan één willekeurige kaart zijn, maar ook twee kaarten met dezelfde waarde, of drie of meer kaarten in serie (een serie is bijv. harten 5-6-7, of klaver A-2-3-4).
    > Oppakken: één kaart, óf van de dichte stapel, óf de eerste of de laatste kaart die de vorige speler heeft neergelegd.
  • Als je ‘Yaniv’ roept stopt het spel en de punten van alle spelers worden geteld. Heb je inderdaad het laagste aantal punten in je hand, krijg je de smile 🙂 op het scoreformulier en 0 punten, de overige spelers krijgen hun score in strafpunten.
  • MAAR: als je ‘Yaniv’ roept en een andere speler blijkt een lager aantal punten in de hand te hebben, krijg je 30 strafpunten! Blijkt iemand anders evenveel punten in de hand te hebben als degene die ‘Yaniv’ roept, dan krijgt deze laatste persoon 20 strafpunten erbij. De andere speler krijgt wel evenveel strafpunten als de waarde van de kaarten in zijn hand.
  • Wanneer het spel stopt? Wel, het ligt eraan wat je afspreekt: tot een bepaald aantal punten, of tot er een deelnemer 10 smileys heeft, of tot het écht bedtijd is…