Lezing: Gezonde kijk op ontwikkeling van kinderen

Vanwege grote belangstelling, nog eens:
Aankondiging ‘Gezond idee’ Gemeente Molenwaard:

4 en/of 17 sept. ’18 in De Spil in Bleskensgraaf 

Lezing 4 sept: VERANTWOORD OMGAAN MET DE ONTWIKKELING VAN KINDEREN TUSSEN 0-12 JAAR
– Over het recht doen aan het ontwikkelproces van kinderen thuis en op school
– Over welke inhouden voor peuters, kleuters, jongere en oudere schoolkinderen geschikt zijn
– Over het eenvoudig peilen van de ontwikkelingsfase ofwel volgen van de ontwikkeling
– Over het blijven of juist verdwijnen van nieuwsgierigheid, zelfvertrouwen, leer- en leesmotivatie

Door dr. Ewald Vervaet, ontwikkelingspsycholoog
Toegang vrij, reserveren gewenst. 

Daarnaast, als verdieping van deze avond, specifiek een lezing over de ontwikkelingsfase ‘kleuter’ en ‘jong schoolkind’ op 17 september. Zelfde tijd, zelfde plaats.
– Over de ontwikkelfases kleuter en jong schoolkind
– Over het omgaan ermee in de praktijk

De avonden horen bij elkaar maar zijn ook goed los van elkaar te volgen.

Aansluitend onderwijs – dat klinkt logisch!

Kinderen ontwikkelen zich. Dat klinkt logisch. Het tempo per kind kan verschillen. Ook logisch. Dus in het onderwijs dient met tempoverschillen rekening gehouden te worden. Natuurlijk hebben de standaard methodes een bepaald tempo met zorg en aanpassingen voor kinderen voor wie het te langzaam of te snel gaat. Dat is mooi.
Maar toch… er is iets aan de hand.

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat de motivatie en de resultaten voor het lezen niet zo goed zijn als wij wel hoopten of verwachtten.  Die onderzoeken betreffen grote groepen kinderen over meerdere jaren – zowel nationaal als internationaal. Die resultaten kunnen we niet zomaar negeren. Lezen is immers een basisvaardigheid.

Wat zouden de oorzaken kunnen zijn?
Als je zaken blijft doen zoals je ze altijd deed, zijn de resultaten die je mag verwachten ook redelijk voorspelbaar.
Dus wat kan er veranderd worden?

Mijn gedachten en mijn droom heb ik beschreven. Je vindt ze in twee opinieartikelen; één in het Nederlands Dagblad van 17 mei 2018 en één in het Reformatorisch Dagblad van 19 mei 2018.
Bij de Werk- en Steungroep Kleuteronderwijs vind je die uit het Nederlands Dagblad terug.

Reacties zijn welkom!

 

Werkdruk in het onderwijs?

Staken – een signaal

Komende dinsdag wordt er op een heel aantal basisscholen gestaakt. Ik hoor over hogere lonen. Tja, kijk naar het bedrijfsleven, dan is het volgens mij niet heel slecht gesteld in deze sector. Minder werkdruk? Daar kan ik inkomen. Wat extra handen op elke school, zoals bijv. een multifunctionele onderwijsassistent met conciërge- en leerlingzorgtaken lijkt me een geweldige ondersteuning.

Moed (1)

Wat een schoolmeester uit Friesland, Willem Riemersma, hier schrijft, is nog dapperder dan een uurtje het werk neerleggen: volgend jaar een keer géén eindcito afnemen. Van scholen wordt tegenwoordig namelijk verwacht dat ze zoveel mogelijk leerlingen binnenboord houden en zo min mogelijk verwijzen naar het speciaal onderwijs. Lukt dat, dan is dat knap. Dat impliceert extra werkdruk maar ook veel voldoening.
Dat kan dan wel inhouden dat het schoolgemiddelde op de eindcito naar beneden gaat. En als je als school ‘onder het landelijk gemiddelde’ scoort, tja, dat is nou ook niet echt een visitekaartje voor (nieuwe) ouders? Of juist wel – maar dan moeten ze de reden weten. Wel sneu voor degenen die dus ‘debet’ zijn aan de score. Ja, je bent welkom bij ons en nou ja, onze school scoort slecht door eh… het systeem?

Commercieel

Wat Willem Riemersma in zijn artikel ook noemt is dat het onderwijs vergeven is van commerciële organisaties. Dat herken ik wel, ja. OLL
Dan breek ik hier alvast een lans voor de goedkoopste, breinvriendelijkste leesmethode van Nederland (met niet-commerciële tarieven voor de scholing, nl. 295 of 420 ex BTW). Dat is een kleine vergoeding voor ter zake doende kennis, gelukkiger kinderen (en dus leerkrachten en ouders) en een lesrooster waar ook nog ruim plaats is om te spelen. Te spelen? Jazeker. Want kinderen starten pas met leesonderwijs wanneer ze ERAAN TOE zijn – en dat is prima te herkennen. De kinderen hebben de basis van het lezen in 40 uren onder de knie. Vergelijk dat even met de uren leestijd die nu in groep 3 op het rooster staan (1 uur per dag, 5 per week, 40 schoolweken…)

Moed (2)

Behalve geld kost het werken met bovenstaande eigenlijk toch nog wat. Namelijk durf. En vertrouwen. Het onderwijs wordt avontuurlijk! En toont meer respect voor de ontwikkeling van het individuele kind. Wat kinderen nodig hebben, weten Petra van Ginkel en Ewald Vervaet, bijvoorbeeld. Vandaag verscheen hun artikel Laat kleuter weer spelen.

Werkdruk?

Maar het levert ook nog iets anders op! Weg is de frustratie bij het kind, de leerkracht en de ouder (denk aan het ‘trekken’ aan kinderen: verplicht vaak letters oefenen en boekjes lezen). Daarvoor in de plaats komt o n t s p a n n e n h e i d  en dat klinkt als weinig werkdruk!

 

P.S. Trouwens, die regel dat mensen na een minimaal aantal keer invallen een vast contract moeten krijgen werkt echt niet handig. Soms kan ziektevervanging amper geregeld worden! Dat levert óf extra werkdruk voor leerkrachten óf extra geregel voor ouders die hun kinderen onverwacht een dag thuis krijgen. Als de minister en staatssecretaris daar éérst eens iets aan kunnen doen…

Inderdaad, ongelooflijk.

Weleens gehoord van Andreas Moritz? Hij heeft wat interessante titels op zijn naam staan: Kanker is geen ziekte; Tijdloze geheimen van gezondheid en verjonging; De ongelooflijke lever- en galblaaszuivering. Als je bij dit laatste boek een beetje achterin begint met lezen, nou, dan geef ik je op een briefje dat je benieuwd bent naar de rest van de inhoud.
Inmiddels ben ik enigszins ervaringsdeskundig. Na de 7e zuiveringssessie ben ik tot mijn verbazing twee handen vol stenen -van het formaat van zeker anderhalve knikker- kwijtgeraakt!

Inmiddels vraag ik me van alles af: Hoe kan al deze inhoud in mijn buik gepast hebben? Hoe groot is eigenlijk een normale lever? Of hoe weinig ‘bewegingsvrijheid’ heeft hij dan met al die stenen? En hoe kan mijn gezondheid dan toch al zoveel verbeterd zijn ook al zat er nog een heleboel rommel van binnen – in dat proces speelt immers de lever ook een belangrijke rol?
Alvast één conclusie: God geeft overvloedig. Ook de schepping is met overvloed van herstelfuncties gezegend. En daarbinnen mijn lichaam.

Een citaat uit het boek: “Galstenen die de leverbuizen verstoppen, hebben een verstikkend effect op de omringende levercellen. Stenen loslaten door een zuivering helpt ze opnieuw ‘adem te halen’, meer gal te produceren en het bloed meer efficiënt te ontgiften.” Klinkt alweer logisch, toch? En bemoedigend.

In het boek lees ik op blz. 172 dat er mensen zijn “bij wie de hoofdgalkanalen in de lever grondig verstopt zaten met galstenen,” maar dat dat “een zeldzaamheid” is. Dat die “galstenen bij hen pas na meerdere keren vrijkomen.” Nou, ik schaar me inmiddels onder deze groep (al ben ik eerder wel allerlei soorten en kleuren kleine steentjes verloren). Naar het vervolg ben ik benieuwd. En moedig bij dezen iedereen aan om voor zichzelf de mogelijkheid voor zo’n serie zuiveringen te onderzoeken.

Dan is het misschien nog handig om te weten hoe je aan galstenen komt? Het hangt er o.a. vanaf wat voor eten en drinken je tot je neemt. Om daar even op in te gaan: de consumptie van alcohol, cafeïne, witte suiker (lees: kapotte suiker, want dit kan je lichaam helemaal niet als ‘voeding’ verwerken!) en dierlijk eiwit (ja…, vlees) “kan bijna onmiddellijk leiden tot verdikking van de gal en zodoende stenen vormen.”
Maar niet alleen je voeding kan voor stenen zorgen hoor. Ook hoe je emotioneel in je vel zit en je uren nachtelijke slaap maken uit.
Mmm… waar heb ik dit verhaal eerder gehoord? 

Leven in de Dode Zee?

Stel je voor! Deze afbeelding is (nog) geen foto van de werkelijkheid overigens.
Stel je voor! Want deze afbeelding is (nog) geen foto van de werkelijkheid.

De Dode Zee: 400 meter onder zeeniveau, de laagste plek op aarde.

“Op die dag zal het geschieden dat de ene helft ervan naar de zee in het oosten er levend water vanuit Jeruzalem zal stromen, en de andere helft ervan naar de zee in het westen: ‘s zomers en ‘s winters zal het plaatsvinden.” Dat lezen we in Zacharia 14 vers 8.

En in Ezechiël 47 vers 10 staat: “Verder zal het gebeuren dat er vissers langs zullen staan vanaf Engedi tot En-Eglaïm. Er zullen droogplaatsen voor sleepnetten zijn. Hun vis zal van elke soort zijn, zeer talrijk, zoals de vis in de Grote Zee.”

In dit artikel gaat het over iemand die in de zoetwaterpartijen rond de Dode Zee al visjes heeft gezien!
En over vers water dat uit grote kraters op de bodem van de Dode Zee schijnt te stromen!

Er is trouwens al een poos de mogelijkheid om een vergunning te kopen voor het vissen in de Dode Zee. Voor 100 dollar mag je eeuwigdurend je hengel uitgooien.
Ik denk dat het tijd wordt voor dille in de moestuin. Voor als we iets vangen met vinnen en schubben.
Een kunstenares heeft twee jaar lang haar jas in de Dode Zee gehangen (?) en voilà… dan lijkt het een kwestie van wachten tot de jas helemaal bezet is met zoutkristallen. Kunst met zout!

Karakter oefenen door het spreken van Gods Woord

Welkom in Ottoland!
Welkom in Ottoland, dus!

Afgelopen woensdagavond was ik erbij in Ottoland. Het ging het eigenlijk meer over Gods kracht en ons vertrouwen daarop in het algemeen dan specifiek over autisme (“waar ergens in de hersenen iets niet connect”).
De ogen van Annet stralen gewoon als ze over God spreekt. Dankbaarheid te over, want ze heeft een ander leven gekregen. En ze heeft karakter geoefend. Daarover gaf ze ons mee: duik in Het Woord, vraag niet zozeer of God misschien iets wil doen, dank Hem juist voor genezing (bijvoorbeeld). Als je je denken verandert, verandert je hele situatie.

Nog meer van Annet: “Verkeerde gedachten stuur je niet weg met gedachten, maar met Woord van God! Jouw hardop gesproken woorden van God, van leven, van waarheid zorgen voor nieuwe gedachten. Vecht terug!”

“Als je iets wilt ontvangen in geloof dan MOET je je zintuigen achter je laten. Het vraagt van jou een besluit om God volledig te vertrouwen.” (dit laatste naar Hebreeën 11:1)

“Waarom is het zo belangrijk om je geestelijke mens te voeden? Dat je je hart dagelijks vult met het woord van God? Door het te lezen of te luisteren, te spreken… Omdat een sterke geest het verschil is, wanneer jouw situatie in tijd van nood, ziekte of andere problemen om een uitkomst zoekt. Dan zal je vanuit jouw sterke, met Zijn woord vervulde geest, blijven staan en overwinnen.
Spreuken 18: 14 ‘De sterke geest van de mens ondersteunt hem in ziekte of problemen, maar met een zwakke en gebroken geest, wie kan zich staande houden of het verdragen?'”

Dus, bij dezen: er is nog zo’n soort avond, maar dan anders, volgende week. Zin in bemoediging (en wie weet ook aanmoediging)?
Speciaal voor vrouwen die het Woord kennen, leven en delen aldus Heleen de Groot (de gastvrouw), al mogen mannen ook meeluisteren ;), deze keer naar het verhaal van Monique van Bruggen.

Stuur een berichtje als je de leesbare uitnodiging wilt ontvangen!

En wat Annets verhaal betreft: hier vertelt ze er samen met haar man over, in het Engels. Of kijk op Facebook, Gospel Power House

Woorden van heelheid

Van zonsondergang gisteraHappy-Shavuot-The-Lord-Your-God-Will-Keep-His-Covenant-Of-Love-With-Youvond (zaterdag) tot zonsondergang vandaag (zondag) staat Shavoe’ot (Pinksteren) op de kalender.

De eerste keer, alweer vele jaren geleden, ontving Mozes de Tien Woorden – beschreven door God, met Zijn eigen vinger.
Later, na Jezus’ hemelvaart, wachtten zijn discipelen op de uitstorting van de Heilige Geest.
Hoe mooi is het dat die precies op het feest van Shavu’ot werd uitgestort!
Eerst Gods Woorden in steen, later dus de Heilige Geest die woorden van God in herinnering brengt. Gods Woorden in de harten van mensen!
Dat had Jezus al voorzegd natuurlijk, het staat in Johannes 14:26:  Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam,  Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb.

Woorden van leven. Die maken verschil. Die maken heel. In jouw en mijn leven, hier en nu, dat zeker.

En bijvoorbeeld door middel van het Project Samuël van Schreeuw om leven en Bead Chaim: daarmee worden ongewenst zwangeren behalve met woorden van leven ook op weg geholpen met praktische zaken. In een interview van Jack van der Tang met Kees van Helden en Henk Versteeg via RadioIsraël.nl hoor je er meer over.

Met Toby Mac zeg ik: Speak life!

 

 

 

Hoe jongens leren?

Het onderwijs beter afstemmen op jongens is hard nodig. Daarom is het initiatief genomen voor een Platform Boysproof Onderwijs dat leerkrachten bij elkaar brengt die het belang inzien van passend onderwijs voor jongens. | beeld anp / Tjapko de Heus
Het onderwijs beter afstemmen op jongens is hard nodig. Daarom is het initiatief genomen voor een Platform Boysproof Onderwijs dat leerkrachten bij elkaar brengt die het belang inzien van passend onderwijs voor jongens. | beeld anp / Tjapko de Heus

“De aansluiting bij de jongenscultuur is weggeëbd,” lees ik in een artikel in het ND over boysproof onderwijs. Er is nu zelfs een platform opgericht waar leerkrachten aan deelnemen die op hun beurt de rest van de school kunnen informeren en inspireren. Persoonlijk denk ik dat meer dan de helft van de schoolpopulatie al een gat in de lucht springt als zulke werkvormen meer ingezet gaan worden.

Het gaat over het benutten van de fysieke energie van jongens, van experimenteergedrag naar ervaringsleren (is experimenteergedrag trouwens niet al ervaringsleren?) en leren door doen.

Het klinkt mij inmiddels bekend in de oren. Ontdekkend leren is gewoon breinvriendelijk en gezond en het helpt de sociale én emotionele ontwikkeling. Dus: wie gaat er mee naar buiten?

Met parachutespel hebben we laatst ook gewoon rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis in de bovenbouw van de basisschool gegeven. Je krijgt een idee van hoe het werkt met een grote parachute via Facebook.
Maar echt in de modder enzo bezig zijn, met klimmen en avontuurlijke dingen en tochten die volbracht moeten worden, daarvoor ga je dus naar Karel Post van Outback Explorers.